Wednesday, February 27, 2013

Çıtlayan Kozalakların Kırmızı Sesleri ve Yeşil Kokuları.

  Kendimi ait hissedebileceğim bir çocukluğum olmamış. Olmadı.
  Hatırlanan sahneler kötü,yalnızca kötü. Geri dönmek isteyeceğim bir geçmiş, bir gün öncesi yok.Hiç bir yere ait olmayışım,göçebe ruhumdan değil, göçebe geçmişimden. Zamandan zamanlara göçen....Hiç bir zamana ait değilim.Hiç bir yere ait değilim. Belki sadece deniz. Deniz olsun, sen ol. Deniz olsun ama,olmazsa...boğulurum. Sen olmadan da öyle.Geçmişin geçmişim olsun. Bana ait olan ne varsa (ne varsa) zaten senin...
Senin sadece bambaşka yerlerdeki bambaşka çocuklukların benim olsun.

No comments:

Post a Comment