'Daha Karanlık' Karanlık Varmış!

   Az önce yaklaşık 4 mahallede birden elektrik kesildi ve bu yüzden mükemmel bir karanlık vardı. Sokak lambaları bile yanmıyordu. Bütün sokağı ve görebildiğim her yeri baştan sona tamamen ilk kez karanlık görüyordum ve hayran olmuştum. Geceden utanmasam heyecandan çığlık atabilirdim... Tüm insanlık uyuyordu. Tek bir motorlu araç sesi yoktu. Dolunay vardı! Dolunay'ı görüp verdiğim tepkiler arasında diğerlerinden farklı olanı sadece bu gecekiydi. "İronik" dedim. Rüzgar şiddetli ve sesliydi, sadece gece öten böceklerin ve rüzgarın sesi vardı.
Külliyen boşlukta gibi, apocalypse filmlerinden birinin içine düşmüş gibiydim. Yalnızlığın orgazmı böyle bir his olmalıydı.
   Birkaç dakika hayranlıkla izledim.
   Sonra büyük sitelerden birini aydınlatan sıra sıra dizilmiş lambalar yandı sırasıyla. Ve sonra apartmanların açık kalmış tüm ışıkları. Elektrikle çalışan aletlerin -çıkardıklarını daha önce fark etmediğim- bütün sesleri tekrar canlandı, yine sırayla. Elektriğin geldiğini o an anladım ve büyülü göründü. Gerçekten büyülüydü. Sokak lambaları olduğum yere yaklaşarak sokağın başından itibaren yanmaya başladılar. Şaşkınlığımı kendimden bile gizleyemeyerek ellerimi ağzıma götürüp aptallar gibi izledim sadece. Sıra bana en yakın olan sokak lambasına geldiğinde karşı apartmanın camından yansıyan ışık gözlerimi rahatsız etti ve kafamı çevirirken Dolunay'ı gördüm.

   O lambanın altında yaşananları düşündüm.

   Bu gerçekten yaşandı.
   Buna neden bir tek ben şahit oldum?!